U heeft mij vast wel eens gezien, bij de bushalte of op een perron van het station Tenslotte ben ik een bijzondere bezienswaardigheid meent u en al vroeg ben ik in beeld met Nike als ik aan kom lopen. Nike heeft er zin in. Na zijn vorige commando komt het commando “zoek de plaats”
U ziet mij aankomen en vol automatisch schiet er door uw gedachten “ blinde vrouw met blindengeleidehond komt er aan. Ze ziet mij en mijn tas niet…..”De bankjes staan op het perron met de rugleuningen naar elkaar toe. Twee bankjes met 3 zitplaatsen. . Het duurt nog een kwartiertje voordat mijn trein komt. Ik wil ook wel even zitten. “Vooraan rechts Nike….. zoek de plaats…..” Nike zet het op een lopen. De bankjes heeft hij gezien, dat is duidelijk. We zijn er een paar metertjes van verwijderd. Als bewegend object kwam ik al in uw vizier en massaal haalde u op weg naar de bankjes uw spullen weg. Zeer attent overigens want hierdoor hoefden Nike en ik wat minder te slingeren langs u en uw bagage. Nike was er ook blij mee. Hij kon hierdoor nog meer vaart maken.
Er zijn dagen in het leven van Nike dan is er wel eens wat stuk. Er kunnen uren zijn dat het uitvoeren van het links commando het niet meer doet. Er zijn dagen dat de motor moeite heeft met opstarten. Vandaag waren het overduidelijk de remmen die wat los bleken te zitten. Nike ging harder en harder….. en harder lopen….. “Oh mijn hemel, die vrouw met die hond gaan echt hard!” “ Gauw…. Ze ziet mijn spullen niet….. even kijken hoe die hond mij denkt te passeren….. Oke…. Tas oppakken en verplaatsen……” “Oh gut ze komt richting dit bankje…. Ze ziet natuurlijk niet dat er al veel mensen op zitten…. Nee die hond…. Weet hij veel….” “ Tas pakken….. opstaan en plaatsmaken….. gauw….”
In mijn gezichtsveld vlak voor de bankjes stuiven ineens 5 mensen op, graaien hun spullen weg en kijken hoe Nike vol trots de keus heeft uit wel 6 lege plaatsen. Beschamend kijk ik om me heen. Bij sommigen van u kan er een lachje af, vertedering voor wat Nike allemaal voor mij doet. :” Knap he wat die hond doet”, hoor ik iemand hardop zeggen. Jantje Onschuld kijkt mij met zijn mooie hondenogen aan. “ Makkie vrouwtje! Moet je kijken,2 lege bankjes, 6 lege plaatsen! “ “Mag ik nu mijn koekje? “
Liefdevol aai ik hem over zijn bol voor het vinden van het bankje. Over de manier waarop moeten we het vanavond thuis maar eventjes rustig hebben.
