Het is zondagmorgen als ik in alle vroegte 2 stratenmakers op hun knieen op de winkelstraat zie zitten. “Het zal toch niet waar zijn,” zeg ik tegen mijn man, die net zo nieuwsgierig naar de stratenmakers kijkt. Zouden ze dan eindelijk beginnen met het veiliger maken van de winkelstraat? Het mocht ook wel eens, inmiddels heb ik daar al veel te lang op moeten wachten.
Enkele uren later besloot ik nogmaals te gaan kijken bij de stratenmakers. Eenmaal ter plaatse sloeg de schrik mij om het hart. “Maar dit is geen zebrapad? Waren de stratenmakers dronken, of moest de verkeersdeskundige nodig een bril met andere glazen? Dit is toch niet goed?” Lang kon ik er niet naar kijken om aanvallen van duizeligheid te voorkomen. Witte en bruine steentjes waren als een mozaiek of dambord om en om naast elkaar neergelegd. Als dit, zoals in uw documenten beloofd, een zebrapad deed voorstellen, moest het wel een zeer uitheems exotisch exeplaar zijn!
Een bord ter verduidelijking dat het hier een oversteekplaats betrof had u verzuimd neer te zetten waardoor er voor zowel de overstekende voetganger als de andere verkeersdeelnemers geen enkele juridische status aan vast zat.
Een dag later sprak de volksmond via de social media al over ‘creatief met keitjes, een dam/schaakbord, een mozaiek, of de zebramat’. In de daarop volgende discussie ging het er heftig aan toe tussen het overstekende winkelend publiek en de passerende automobilisten. Ik hield me er afzijdig van.
“Zoek de zebra Nike”. Ik liep op de winkelstraat en zocht de nieuwe exotische oversteek plaats. Er lag geen zebra, of althans, Nike kon hem niet vinden. Misschien moet ik hem anders noemen? “Zoek de zebramat Nike” Nike zocht en zocht maar vond hem niet.
Ik besloot Nike te helpen en stuurde hem aan op het witte vlak op de weg bij de Chinees.
“Over!” Al overstekend had Nike het allang gezien. Hij stuurde me enorm schuin de zebramat af, tussen de auto’s door en 20 meter verderop links de stoep op. Aan de overkant van de stoep was de zebramat geblokkeerd door geparkeerde fietsen bijna tot aan de lantarenpaal. Nike, die weet dat hij 1 meter breed is kon daar niet langs.
Tijd voor het organiseren van een bedrijfsuitje inclusief taststok en simulatiebril voor de bedenker van de exotische Zebramat!
