28 november 1992: De dag waarop Aids in Nederland een gezicht kreeg
28 nov 2019, 12:11 • Algemeen
Nova College
Op 28 november 1992 zong zanger René Klijn samen met Paul de Leeuw het nummer ‘Mister Blue’, als afsluiting van het programma ‘Schreeuw van de Leeuw’, waarin de zanger optrad als enige gast van de avond. Het was de avond waarop AIDS in Nederland een gezicht kreeg.
(tekst: Wim Meijer)
Anno 2019 kunnen we het ons nog nauwelijks voorstellen: de enorme impact van Aids. Inmiddels zijn er, althans in de welvarende landen, allerlei aids-remmers, maar dat was zo’n kleine dertig jaar geleden wel even anders. En daarmee werden we op 28 november 1992 nadrukkelijk geconfronteerd.
Ver van mijn bed show
Tot voor die 28e november was AIDS voor veel Nederlanders een ‘Ver van mijn Bed Show’. Weliswaar was men in de loop van de tachtiger jaren al regelmatig geconfronteerd met beroemdheden die door AIDS werden getroffen, zoals de Amerikaanse acteur Rock Hudson, de flamboyante pianist Liberace, Queen-zanger Freddy Mercury, Anthony Perkins (Psycho), de beroemde balletdanser Rudolf Noerejev en toptennisser Arthur Ashe. Toch leek AIDS nog altijd iets ‘niet-Nederlands’. Dat veranderde die avond bij Paul de Leeuw toen zanger en fotomodel René Klijn, zichtbaar getekend door de ziekte, in zijn rolstoel de uitzending binnenreed. Een uitzending waarin René Klijn ongedwongen en onomwonden praatte over zijn ziekte en zijn naderende einde.
Tot voor die 28e november was AIDS voor veel Nederlanders een ‘Ver van mijn Bed Show’. Weliswaar was men in de loop van de tachtiger jaren al regelmatig geconfronteerd met beroemdheden die door AIDS werden getroffen, zoals de Amerikaanse acteur Rock Hudson, de flamboyante pianist Liberace, Queen-zanger Freddy Mercury, Anthony Perkins (Psycho), de beroemde balletdanser Rudolf Noerejev en toptennisser Arthur Ashe. Toch leek AIDS nog altijd iets ‘niet-Nederlands’. Dat veranderde die avond bij Paul de Leeuw toen zanger en fotomodel René Klijn, zichtbaar getekend door de ziekte, in zijn rolstoel de uitzending binnenreed. Een uitzending waarin René Klijn ongedwongen en onomwonden praatte over zijn ziekte en zijn naderende einde.
Awards
De uitzending, gedragen door een ‘Paul de Leeuw in topvorm’, maakte diepe indruk in ons land. Opeens was AIDS dichtbij gekomen en ook iets Nederlands geworden. Maar ook buiten Nederland ging ‘de Schreeuw’ niet onopgemerkt voorbij en werd de uitzending onder andere gehonoreerd met de “Bronzen Roos” op het Festival van Montreux en de Zilveren Medaille bij de Television Programming & Promotion Awards van New York Festivals.
De uitzending, gedragen door een ‘Paul de Leeuw in topvorm’, maakte diepe indruk in ons land. Opeens was AIDS dichtbij gekomen en ook iets Nederlands geworden. Maar ook buiten Nederland ging ‘de Schreeuw’ niet onopgemerkt voorbij en werd de uitzending onder andere gehonoreerd met de “Bronzen Roos” op het Festival van Montreux en de Zilveren Medaille bij de Television Programming & Promotion Awards van New York Festivals.
Hitsingle
Het programma werd afgesloten met het nummer ‘Mr.Blue’, een duet van René Klijn en Paul de Leeuw,dat na de uitzending uitgroeide tot een grote hit. De single, waar ook Candy Dulfer, Cor Bakker en Lois Lane aan meewerkten, stond in 1993 maar liefst 5 weken op de eerste plaats van de Top-40. De opbrengsten werden door René Klijn geschonken aan het AIDS-Fonds.
Het programma werd afgesloten met het nummer ‘Mr.Blue’, een duet van René Klijn en Paul de Leeuw,dat na de uitzending uitgroeide tot een grote hit. De single, waar ook Candy Dulfer, Cor Bakker en Lois Lane aan meewerkten, stond in 1993 maar liefst 5 weken op de eerste plaats van de Top-40. De opbrengsten werden door René Klijn geschonken aan het AIDS-Fonds.
Even waren er ook nog plannen om een heel album op te nemen. Zover mocht het echter niet komen. Kort na het succes van ‘Mr.Blue’, op 5 september 1993, overleed René Klijn aan zijn ziekte. Hij werd gecremeerd en zijn as werd door zijn partner Maarten, in aanwezigheid van Paul de Leeuw uitgestrooid in de Hudson in New York.
