Of we er echt klakkeloos van uit mogen gaan kun je je afvragen, maar als we de Bijbel mogen geloven dan hebben we onze sterfelijkheid te danken aan Eva, de allereerste vrouw op onze aardbol, die in het met vruchten overladen Paradijs nou net van dat éne ‘verboden’ appeltje moest eten. En God had nog zó gezegd: “Eet alles wat los en vast zit, maar níet dát appeltje”.
(tekst: Wim Meijer)
Tsja, al God psycholoog was geweest had hij geweten dat je dát vooral níet tegen een vrouw moet zeggen… (en héél misschien ook wel niet tegen een man). In ieder geval zijn wij allen, mannen én vrouwen, mooi ’t bokkie sinds die 10e november van het jaar 4004 voor Christus, vandaag dus exact 6027 jaar geleden. Want volgens de Ierse anglicaanse geestelijke James Ussher zou dát de datum zijn waarop Eva toegaf aan haar niet te stoppen trek in appeltjes en vervolgens ‘met pek en veren’ door God het Hemels Paradijs werd uitgeslingerd. Een duur appeltje dus, niet alleen voor haar, want vervolgens zat de hele mensheid met de ‘gebakken peren’ en kunnen ook wij dat onbezorgde paradijs en die onsterfelijkheid wel vergeten.
James Usher beschreef deze bevinding in zijn belangrijkste werk Annals of the World (1650). Daarin gaf hij een opsomming van de tijdstippen van Bijbelse gebeurtenissen. Ussher berekende aan de hand van het Bijbelboek Genesis het moment waarop de schepping plaatsvond en kwam uit op 23 oktober 4004 voor Christus. Ook dateerde hij de zondvloed. Een gevalletje ‘klimaatverandering’ waar we vandaag de dag nog een puntje aan zouden kunnen zuigen. De zondvloed zou in het jaar 2348 v.Chr. hebben plaatsgevonden.
Christus geboren in het jaar 4 vóór Christus
Meest bijzonder wellicht dat volgens deze zelfde tijdsberekening Jezus geboren zou zijn in het jaar 4 vóór Christus en wellicht nog iets eerder. Dat klinkt onlogisch, maar niet onwaarschijnlijk. Want volgens de Bijbel zou Jezus zijn geboren tijdens de regeringsperiode van Keizer Herodus. Deze overleed echter in het jaar 4 v.Chr.
Om uit dit ‘jaartellingsfoutje’ nu de conclusie te trekken dat James Usher het allemaal bij ’t rechte eind had gaat echter te ver. Inmiddels zijn er immers achter gekomen dat de aarde, ook in 4004 v.Chr. al een aardig tijdje bestond, pak weg zo’, 4,5 miljard jaar!
Dat in ogenschouw nemend kun je je meteen afvragen of de rest van Ussher’s theorie wèl klopte en of we onze sterfelijkheid nou wel écht te ‘danken’ hebben aan Eva’s ‘appelliefde’. Wel, laat één ding duidelijk zijn: Als Eva écht, willens en wetens, dat appeltje heeft gegeten, en dat ten koste van de hele mensheid, dan verdient ze toch op z’n zachtst gezegd een behoorlijke ‘oerknal’ voor haar ongetwijfeld verleidelijke hoofdje.
