Vandaag 115 jaar geleden, op 19 juli 1908, werd door de stamgasten van Café ‘De Vereeniging’ in Rotterdam Sportclub Feijenoord opgericht. Kortom: een ‘dag met een gaatje’ voor iedere zichzelf respecterende Amsterdammer.
(tekst: Wim Meijer)
Laat het een geruststelling voor iedere Ajax-minnende lezer van deze column: ik heb zelf nooit goed begrepen waarom ik als puber, wonend op bijna loopafstand van Amsterdam, Feijenoord zag als het ‘hoogste goed’ op voetbalgebied. Het moet er onbewust tijdens mijn ‘inprentingsperiode’ zijn ingeslopen. Want net als een hond, die nooit meer afleert wat ie vóór de 22e week ongestraft heeft aangeleerd, zo is dat blijkbaar ook het geval bij deze Homo Sapiens, waarbij die 22e week van een hond gezien moet worden als het 18e levensjaar van de mens… in ieder geval van déze mens.
Ajax versus Feijenoord
Natuurlijk zijn er wel bepaalde oorzaken of excuses – ik kom de Ajaxfan met liefde tegemoet – voor aan te voeren. Feijenoord was in die jaren ook wel erg goed…… alleen, dat was Ajax ook! En Feijenoord was wel de eerste Nederlandse ploeg die de Europacup won (Lang Leve Ove Kindval!l) Alleen deed Ajax dat daarna driemaal op rij! Maar Feijenoord won ook nog de wereldbeker (Lang Leve het ‘brilletje van Jopie Van Daele!) Alleen deed Ajax dat 2 jaar later ook, om het in 1995 nog een keer zachtjes over te doen.
Oké, laten we niet vergeten dat er in het verleden ook momenten waren waarop Ajax volledig werd afgetroefd door de Rotterdamse brigade, zoals op 29 november 1964 toen het competitieduel in Rotterdam tussen de twee aartsrivalen eindigde in een recordoverwinning van Feijenoord op Ajax, waarbij de Amsterdamse keeper Bertus Hoogerman maar liefst negen(!) keer mocht ‘vissen’. Einduitslag: 9-4 voor Feijenoord!
Meeloper of dwarsligger
Maar toch: qua aantal wapenfeiten kom ik er niet uit. Ajax heeft gewoon véél meer gewonnen dan Feijenoord. En toch……. toch is Feijenoord steeds ‘mijn cluppie’ gebleven. Als dat geen voer voor psychologen is, dan weet ik ’t niet meer!
Je kunt het natuurlijk op twee manieren bekijken. De positieve manier: ik ben nooit een ‘meeloper’ geweest. Negentig procent van mijn klasgenoten was voor Ajax, maar ik bleef trouw aan Feijenoord, zowel in goede als in slechte tijden! Of de negatieve manier: ik ben altijd al een dwarsligger geweest! Gaat iedereen rechtsaf, dan moet ik zo nodig naar links!
Underdogtheorie
Maar, je kunt het ook breder zien. Mensen hebben sterk de neiging om sympathie te ontwikkelen voor de ‘underdog’. Niets is leuker dan PSV onderuit te zien gaan tegen zaterdagamateurs van Noord-Scharwoude (tenzij je PSV-supporter bent) Wat ik daarmee wil zeggen is dat mijn keuze voor Feijenoord wellicht gebaseerd is op deze underdogtheorie. En dat lijkt me op zich ook helemaal niet zo verkeerd. Misschien is het wel die underdogtheorie waardoor sport ‘verbroedert’! Niet alleen respect voor die onaantastbare kampioen met die gouden ‘genen’, maar vooral ook voor die wat minder getalenteerde ploeg of speler, wiens prestaties gebaseerd zijn op puur de combinatie van ‘hard werken’ en ‘liefde voor de sport’.
Het gelijk van de harde werker
‘Een sociale omgeving, met mensen die hielden van de sport en bereid waren om hard te werken’. Het ‘kraambed’ van Feijenoord kan niet beter omschreven worden. In 1908 werd Feijenoord opgericht door de stamgasten van café ‘De Vereeniging’ in Rotterdam. Het zou dè voetbalploeg worden voor de Rotterdamse arbeidersklasse. En na eerdere namen (Wilhelmina, Hillesluise Footbal Club en RVV Deleritas) werd Feijenoord in 1912 ‘Feijenoord’ gedoopt, de inmiddels 115-jarige ploeg die in ieder geval vanaf 1937 Ajax in één ding de loef af kon steken: met De Kuip, een stadion dwaar maar liefst 60.000 mensen in pasten, terwijl de Amsterdammers het moesten doen met hun nieuwe ‘stadion(netje)’ dat slechts plaats bood aan 22.000 toeschouwers. Voor Europacup-wedstrijden moesten de Amsterdammers dan ook uitwijken naar het Olympisch Stadion.
Gouden jaar 1970
Feijenoord kende z’n absolute hoogtepunten in 1970. In dat jaar werd door Feijenoord, als eerste Nederlandse ploeg, de Europacup I werd gewonnen. Dit gebeurde in een zinderend duel met het Schotse Celtic, dat beslist werd in de 116e minuut door een doelpunt van de daarmee onsterfelijk geworden Ove Kindvall.
Dat andere Feijenoord-hoogtepunt in 1970 begon op de 26e augustus in Buenos Aires waar de Rotterdammers mochten aantreden tegen Estudiantes de la Plata, en een 2-2 gelijkspel voor de poorten van de hel wegsleepten. Twee weken later werd de klus afgemaakt met een 1-0 overwinning in de Kuip, met dank aan ‘het brilletje van Van Daele’. De wereldbeker was binnen, en daarmee het gelijk van de ‘harde werker’
Respect voor de ‘harde werkers’ in plaats van voor de ‘godenzonen’…of Ajaxsupporters het dáár mee eens zijn???
Respect voor die ‘harde werker’ boven de branie van de Amsterdamse natuurtalentjes. Dat móet de reden geweest zijn van mijn toenmalige keuze voor Feijenoord. Maar of dat nu een acceptabel excuus is voor die zovele Ajaxsupporters binnen en buiten Amsterdam dat waag ik te betwijfelen. Het zou best een zo kunnen zijn dat die er nog altijd hetzelfde instaan als in 1971 de toenmalige suppoost van het Feijenoordstadion, gestalte gegeven door acteur Ton van Duinhoven.
