Op een mooie zonnige, ijskoude zondagmiddag in coronatijd zoekt Nederland massaal de buitenlucht en de natuur. Gelukkig biedt die natuur in veel gevallen volop ruimte om voldoende onderlinge afstand te houden, alleen… soms ook niet, zoals op het Jaagpad langs het Haarlemse Spaarne bij Zuid-Schalkwijk.
(tekst: Wim Meijer / Wikipedia)
Een schilderrijker plekje in Haarlem is nauwelijks denkbaar. Ik praat over het ‘Jaagpad’ langs het Zuider Buiten Spaarne in Zuid-Schalkwijk. Een hooguit anderhalve meter breed pad door de natuur, met prachtige gezichten over het water, over kleine smalle bruggetjes en langs de 245 jaar oude houtzaagmolen De Eenhoorn.
Van oorsprong is een ‘jaagpad’ niet bedoeld als wandelpad. Jaagpaden kom je op veel meer plekken tegen langs kanalen en rivieren en werden gebruikt om schepen vooruit te trekken. Dit voorttrekken werd jagen genoemd en gebeurde bij ongunstige wind en tegenstroom. Gewoonlijk werd gejaagd door een paard met begeleider (het jagertje), maar soms gebeurde het ook met menskracht. Grote vrachtschepen werden door meerdere paarden gejaagd.
Het verschijnsel ‘jaagpaden’, is eeuwenoud. Het jagen van schepen was al bij de Romeinen bekend. In Nederland werden vanaf de vijftiende eeuw her en der jaagpaden aangelegd, bijvoorbeeld langs de Rijn tussen Lobith en Emmerich en langs de Vecht (1626 tot 1628). Het verschijnsel nam een hoge vlucht met de komst van de trekschuit, waarvoor speciale trekvaarten werden aangelegd. Dit type schip kon niet anders voortbewegen dan door het jagen ervan en alle trekvaarten hadden daarom een jaagpad. Een van de oudste jaagpaden in Holland was dat langs de Haarlemmertrekvaart, aangelegd in 1632.
Terug naar het Jaagpad langs het Zuider Buiten Spaarne. Afgelopen zondag zorgden de weersomstandigheden ervoor dat een wandeling, van de Schouwbroekerbrug, richting Haarlem tot aan de Zuid Schalkwijkerweg een hoogtepuntje van de dag vormde, niet alleen voor ondergetekende, maar voor nog heel veel meer natuur- en wandelliefhebbers. En dat is in coronatijd wel een beetje lastig.
Een tip is wellicht om, zolang de pandemie nog voortduurt, op dit fraaie Jaagpad voor wandelaars eenrichtingsverkeer in te voeren. Want elkaar passeren op een pad van nog geen anderhalve meter breed en toch anderhalve meter onderlinge afstand houden is wel een heel erg lastige opgave.
Je kunt het voorlopig natuurlijk ook laten bij de foto’s in dit artikel en de wandeling uitstellen tot we weer in ‘normale tijden’ leven.
Hieronder een foto-impressie van Nieuws.nl-redacteur Wim Meijer: 
